Vanmorgen hebben wij voor het eerst de oncoloog gesproken in Nijmegen, die de chemotherapie zal starten. Ze heeft ons wat informatie gegeven over de therapie, en we konden daarna ook vragen stellen.
De echte inhoud van de chemotherapie komt nog, omdat we dit bespreken met een specialistisch verpleegkundige.
Wat we al wel weten is dat de chemo thuis gegeven kan worden. Ik moet dan pillen slikken, 5 dagen lang. Daarna 23 dagen niet, en dan weer 5 dagen wel. Enzovoort, tot er drie maanden geweest zijn. Dan wordt de balans opgemaakt via een MRI, en eventueel de behandeling aangepast. Meestal duurt de behandeling 12(!) maanden.
Nu is ook dit middel niet zonder bijwerkingen, waarvan de meest voorkomende misselijkheid is. Daar geven ze dan uit voorzorg ook wat voor. Verder moe zijn, kaal worden, vermindering van bloedplaatjes en verminderde vruchtbaarheid (zo niet onvruchtbaar worden).
Gelukkig kan ik na de bruiloft van mijn broertje, eind augustus, met de chemo beginnen. Zo voel ik me tijdens die dag nog redelijk goed.
Weer een heftig gesprek gehad dus. We merken dat het moeilijker voor ons is om dit te accepteren. We hebben nu natuurlijk ervaring met hoe ik reageer op medicijnen, en hoe ziek ik ben geweest. En om daar nu al weer in te stappen.......!
Hopelijk willen jullie voor ons blijven bidden om acceptatie, en kracht om hier mee om te gaan.
Heel erg bedankt voor jullie kaartjes, en dat jullie (zelfs tijdens de vakantie) aan ons blijven denken. Dit geeft ons ook moed om door te gaan.
Groetjes Joost en Joanne
De echte inhoud van de chemotherapie komt nog, omdat we dit bespreken met een specialistisch verpleegkundige.
Wat we al wel weten is dat de chemo thuis gegeven kan worden. Ik moet dan pillen slikken, 5 dagen lang. Daarna 23 dagen niet, en dan weer 5 dagen wel. Enzovoort, tot er drie maanden geweest zijn. Dan wordt de balans opgemaakt via een MRI, en eventueel de behandeling aangepast. Meestal duurt de behandeling 12(!) maanden.
Nu is ook dit middel niet zonder bijwerkingen, waarvan de meest voorkomende misselijkheid is. Daar geven ze dan uit voorzorg ook wat voor. Verder moe zijn, kaal worden, vermindering van bloedplaatjes en verminderde vruchtbaarheid (zo niet onvruchtbaar worden).
Gelukkig kan ik na de bruiloft van mijn broertje, eind augustus, met de chemo beginnen. Zo voel ik me tijdens die dag nog redelijk goed.
Weer een heftig gesprek gehad dus. We merken dat het moeilijker voor ons is om dit te accepteren. We hebben nu natuurlijk ervaring met hoe ik reageer op medicijnen, en hoe ziek ik ben geweest. En om daar nu al weer in te stappen.......!
Hopelijk willen jullie voor ons blijven bidden om acceptatie, en kracht om hier mee om te gaan.
Heel erg bedankt voor jullie kaartjes, en dat jullie (zelfs tijdens de vakantie) aan ons blijven denken. Dit geeft ons ook moed om door te gaan.
Groetjes Joost en Joanne