vrijdag 29 november 2013

Echo's

Afgelopen woensdag is er een echo gemaakt, omdat ik een verdikking onder mijn linkeroor heb. Deze echo is in Arnhem gemaakt, omdat het daar het snelste kon. Ze wisten niet precies wat de oorzaak was, ontstekingen of verstopte klieren, of misschien wel uitzaaiingen. Dat laatste leek mij niet waarschijnlijk, omdat een hersentumor vaak op zichzelf staat. Dus toch nog door naar Nijmegen, naar een internist, voor verder onderzoek.
Afgelopen nacht kon ik al niet meer slapen van de pijn, dus vanmorgen alles in versnelling gezet om geholpen te worden.
Dit resulteerde in een hele dag in het ziekenhuis, met een onderzoek van de internist, gevolgd door een blinde punctie die mislukte, gevolgd door een punctie met behulp van een echo........en tussendoor heel veel wachten. En met de rolstoel het ziekenhuis af sjouwen. En gelukkig tussendoor even op een bed liggen om bij te komen.
De uitslag van de punctie volgt komende week, omdat hij eerst op kweek moet liggen. Wordt vervolgd dus nog.
Wel heb ik goede pijnstilling gekregen, om de komende tijd door te komen.
Willen jullie bidden voor de uitslag? Het blijft spannend, en telkens zijn er weer hobbels die genomen moeten worden.
Dat we het volhouden, en zien welke weg we moeten (mogen:-) ) gaan.

Groetjes Joost en Joanne

donderdag 7 november 2013

Controle radioloog

We zijn voor een controle bezoek weer bij de radioloog geweest.
Volgens hem bleek nu wel dat het een te snelle afbouw van de dexamethason was, waardoor ik zo beroerd was. Weer bleek dat het evenwicht bij mij enorm fragiel is, en zo uit balans kan raken. Met heftige gevolgen dus.
We hebben afgesproken dat we nu niks veranderen aan de dosis, en de komende  MRI afwachten. Aan de hand daarvan gaan we verder kijken. Die MRI is trouwens op 5 december, met uitslag op 9 december.
Dat is voor ons wel even fijn. Dan hebben we in ieder geval een maand 'rust', omdat ik op deze dosering wel goed reageer.

Het blijft dus heen en weer gaan. Maar na de ziekenhuisopname blijkt wel weer hoe belangrijk het is om bij de dag te leven. We waren zo druk met afbouwen van de medicijnen, om 'beter' te worden. We vergaten daarbij om te blijven kijken naar wat we allemaal wel hebben.
Gisteravond werd ik daar weer bij bepaald tijdens de dankdienst. God geeft zoveel vrienden, buren, bekenden die zich voor ons inzetten. Dat is onwijs gaaf om te zien. Wat een zegen, en ook belangrijk om ons daar op te richten. Dat geeft positieve energie.
Willen jullie daar ook voor blijven bidden?

Groetjes Joost en Joanne