donderdag 17 oktober 2013

Opname ziekenhuis

Gister is Joanne opgenomen in het ziekenhuis met zware hoofdpijnen en misselijkheid. Nu gaat het weer beter en kijken we of ze vandaag of morgen naar weer huis kan.

Dinsdag had Joanne al meer klachten met hoofdpijn en duizeligheid en heeft ze het grootste gedeelte van de dag in bed doorgebracht. Ze probeerde verder af te bouwen met de dexamethason. Het is normaal dat er dan wat klachten zijn.

Gisterochtend begon ze hierbij echter ook te braken en de hoofdpijnen werden zeer ernstig. De communicatie met haar verliep moeizaam. Na contact met de Radiotherapeut hebben we de dexamethason weer opgehoogd. Omdat ze bleef overgeven en de pijn niet afnam hebben we gevraagd of ze naar het ziekenhuis kon komen.
Bij opstaan uit bed bleek dat ze eigenlijk niet in staat was om op deze manier vervoerd te worden, daarom is ze uiteindelijk opgehaald met de ambulance en naar de spoedeisende hulp van het Radboud gebracht.

Eenmaal in het ziekenhuis volgden de procedures, waardoor het helaas lang duurde voordat Joanne eindelijk de dexamethason kreeg toegediend. Wat ook beangstigend was is dat Joanne niet meer de juiste woorden kon vinden. Ze wist welk woord ze moest zeggen, maar ze zei een ander woord. Dit had ze zelf ook door, en zorgde natuurlijk voor veel frustratie.

In de tussentijd bleven de hoofdpijn en misselijkheid aanhouden. De medicijnen daartegen konden dit niet snel wegnemen. In de loop van de avond kreeg ze eindelijk de dexamethason via het infuus toegediend, nadat ze naar de afdeling Neurologie was verhuist. Voordat ik naar huis ging kon ze wel wat beter uit haar woorden komen, maar ze was nog altijd moeilijk benaderbaar. 's Nachts is haar moeder bij haar gebleven in het ziekenhuis.

Vanmorgen ging het al weer een stuk beter met Joanne. Ze kan weer gewoon praten en heeft weer gegeten. De misselijkheid is weg en in de loop van de dag neemt de hoofdpijn verder af.
Omdat ze zich nog wel erg duizelig voelt wordt later op de dag besloten of ze naar huis mag. Anders zal ze denk ik morgen naar huis komen.

Vermoedelijk zal Joanne langere tijd dexamethason moeten blijven slikken. 1,5 mg per dag. We hopen dat het hiermee stabiel blijft, maar zoals altijd weten we niets zeker. We proberen te regelen dat Joanne verpleging kan krijgen voor als deze situatie zich weer voordoet. Zodat ze de volgende keer direct thuis pijnbestrijding en dexamethason kan krijgen als dit nodig is.

Opgelucht dat de pijn en misselijkheid voorbij zijn, zijn we ook behoorlijk geschrokken van de spraakuitval die Joanne had. Het kan dus snel zo zijn dat ze zich niet meer verstaanbaar kan maken.


Tot zover de ontwikkelingen.

Groet,
Joost



 

4 opmerkingen:

  1. Joost en Joanne, veel kracht toegewenst. Jullie hebben een zware last te dragen en we kunnen er niets aan doen dan bidden. Dat doen we dagelijks.
    Hermien en Hans Nijenhuis

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook wij zullen voor jullie bidden Joost en Joanne! Heel veel sterkte gewenst!

    Fam. C.J.de Ruijter uit Kampen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. och wat vreselijk heftig zeg! Constant merken dat het lijf gewoon zijn eigen gang gaat! We bidden voor jullie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een schrik!
    Het moet heel frustrerend zijn om te merken dat je niet zegt wat je wilt zeggen.
    En jij staat er bij en je kijkt er naar, Joost, ook dat moet vreselijk zijn...
    Sterkte maar weer, we zijn in gedachten bij jullie.
    Johan, Marlies en kids.

    BeantwoordenVerwijderen