Het is nu ruim twee weken na de laatste bestraling.
Gelukkig kan ik zeggen dat het nog altijd elke dag ietsje beter gaat.
Ik onderneem af toe weer wat leuke dingen. 's Avonds moet ik daar soms dan wel de prijs voor betalen.
Er is wel veel haar uitgevallen. Dit bleef ook maar doorgaan. Erg frustrerend om steeds met een bos haar in je handen te staan. Daarom ben ik vorige week maandag ook naar een pruikenspecialist geweest om de mogelijkheden door te spreken. Het werd langzaam duidelijk dat het beter zou zijn om al mijn haar af te scheren. Dit was weer een moeilijk proces. Zoals mijn vader treffend zei: 'het voelt als amputatie'.
Afgelopen zaterdag ben ik nog wat pruiken gaan passen. Samen met Joost heb ik een mooie pruik uitgekozen. Na nog wat wikken en wegen heb ik vervolgens al mijn haren er af laten scheren.
Thuis pas heb ik in de spiegel gekeken. Het viel gelukkig wel mee, maar ben toch blij dat ik die pruik op kan zetten.
Vanmorgen kreeg ik weer een epileptische aanval. Dit was weer erg vervelend, maar misschien ook logisch na het bovenstaande. Het lijkt zo te zijn dat na een wat stressvollere periode er toch weer een aanval doorheen breekt.
Dus de komende tijd wordt het wennen aan de pruik en slaaphoedjes.
Groetjes Joost en Joanne
Gelukkig kan ik zeggen dat het nog altijd elke dag ietsje beter gaat.
Ik onderneem af toe weer wat leuke dingen. 's Avonds moet ik daar soms dan wel de prijs voor betalen.
Er is wel veel haar uitgevallen. Dit bleef ook maar doorgaan. Erg frustrerend om steeds met een bos haar in je handen te staan. Daarom ben ik vorige week maandag ook naar een pruikenspecialist geweest om de mogelijkheden door te spreken. Het werd langzaam duidelijk dat het beter zou zijn om al mijn haar af te scheren. Dit was weer een moeilijk proces. Zoals mijn vader treffend zei: 'het voelt als amputatie'.
Afgelopen zaterdag ben ik nog wat pruiken gaan passen. Samen met Joost heb ik een mooie pruik uitgekozen. Na nog wat wikken en wegen heb ik vervolgens al mijn haren er af laten scheren.
Thuis pas heb ik in de spiegel gekeken. Het viel gelukkig wel mee, maar ben toch blij dat ik die pruik op kan zetten.
Vanmorgen kreeg ik weer een epileptische aanval. Dit was weer erg vervelend, maar misschien ook logisch na het bovenstaande. Het lijkt zo te zijn dat na een wat stressvollere periode er toch weer een aanval doorheen breekt.
Dus de komende tijd wordt het wennen aan de pruik en slaaphoedjes.
Groetjes Joost en Joanne
Hej Joanne, wat een moed is daarvoor ook weer nodig. Ik voel met je mee. Veel sterkte samen de komende tijd. Hopelijk mag je herstellen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Agnes
Wow Joanne, Knap dat je die stap hebt durven zetten! Zet m op meid! Wel goed om te horen dat je elke dag weer een stapje vooruit gaat.
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel en tot gauw!
Liefs Ing
Hallo Joost en Joanne,
BeantwoordenVerwijderenWat een moeilijke stappen...
Joanne, ik zag je van de week met je nieuwe haardos en ik vind het je echt goed staan.
Jammer dat het nodig was maar wel fijn dat de mogelijkheid er is.
We wensen je nogmaals een zo spoedig mogelijk verder herstel toe.
Groeten,
Marlies en de rest.