Vorige week donderdag was het dan eindelijk zover, mijn verjaardag!
En daarmee de grootste verrassing van alles: ik kreeg een elektrische piano! Echt super, die wilde ik al heel graag hebben. Maar volgens Joost was dat echt te duur, dus moest ik het maar uit mijn hoofd zetten ;).
De verrassing was dus des te groter doen ik donderdag beneden kwam, en daar zomaar de piano zag staan.
Daar zal ik wel heel veel plezier van gaan hebben.
En via deze weg wil ik jullie ook heel erg bedanken voor alle kaartjes die ik heb gekregen! De postbode was een paar dagen lang erg druk om ze allemaal door de brievenbus te gooien.
En toen was het feest nog niet voorbij, want op zaterdag werd ik verrast met een high tea, en een echte limousine! Veel te stoer natuurlijk......! Ik mocht er zelfs een champagne bij ontkurken.
Tot zover de festiviteiten, waar ik onwijs van genoten heb. Helaas kreeg ik bij thuiskomst toch de griep en koorts, waardoor ik in bed belandde. En dan blijkt dat mijn weerstand nog wel veel te wensen over laat.
Afgelopen dinsdag was het zelfs zo erg dat ik onderuit ging in de gang. Omdat mijn ouders geen contact met mij konden krijgen, hebben ze de ambulance erbij geroepen. Gelukkig vonden de broeders de situatie niet zo ernstig dat ze me naar het ziekenhuis hebben gebracht. De meeste waarden waren goed, behalve de frequentie van mijn ademhaling. Die was te hoog. Daarom dachten de broeders aan een hyperventilatie-aanval. Dit kan voorkomen, zeker in combinatie met de griep en veel spanning.
Door al deze hectiek is de MRI-scan niet doorgegaan deze week. Die zal nu (samen met de uitslag) volgende week plaats vinden. Hopelijk voel ik me dan weer goed genoeg.
Willen jullie hiervoor blijven bidden? We merken dat het lastig is om telkens weer zo'n grote stap terug te doen, terwijl het net weer iets beter lijkt te gaan.
Groetjes Joost & Joanne
En daarmee de grootste verrassing van alles: ik kreeg een elektrische piano! Echt super, die wilde ik al heel graag hebben. Maar volgens Joost was dat echt te duur, dus moest ik het maar uit mijn hoofd zetten ;).
De verrassing was dus des te groter doen ik donderdag beneden kwam, en daar zomaar de piano zag staan.
Daar zal ik wel heel veel plezier van gaan hebben.
En via deze weg wil ik jullie ook heel erg bedanken voor alle kaartjes die ik heb gekregen! De postbode was een paar dagen lang erg druk om ze allemaal door de brievenbus te gooien.
En toen was het feest nog niet voorbij, want op zaterdag werd ik verrast met een high tea, en een echte limousine! Veel te stoer natuurlijk......! Ik mocht er zelfs een champagne bij ontkurken.
Tot zover de festiviteiten, waar ik onwijs van genoten heb. Helaas kreeg ik bij thuiskomst toch de griep en koorts, waardoor ik in bed belandde. En dan blijkt dat mijn weerstand nog wel veel te wensen over laat.
Afgelopen dinsdag was het zelfs zo erg dat ik onderuit ging in de gang. Omdat mijn ouders geen contact met mij konden krijgen, hebben ze de ambulance erbij geroepen. Gelukkig vonden de broeders de situatie niet zo ernstig dat ze me naar het ziekenhuis hebben gebracht. De meeste waarden waren goed, behalve de frequentie van mijn ademhaling. Die was te hoog. Daarom dachten de broeders aan een hyperventilatie-aanval. Dit kan voorkomen, zeker in combinatie met de griep en veel spanning.
Door al deze hectiek is de MRI-scan niet doorgegaan deze week. Die zal nu (samen met de uitslag) volgende week plaats vinden. Hopelijk voel ik me dan weer goed genoeg.
Willen jullie hiervoor blijven bidden? We merken dat het lastig is om telkens weer zo'n grote stap terug te doen, terwijl het net weer iets beter lijkt te gaan.
Groetjes Joost & Joanne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten